Radhia Teguez, geboren in 1971 in Bizerte, woont in Sint-Agatha-Berchem, heeft Tunesische roots en werkt als poetshulp. Ze kwam op haar 24 naar België via gezinshereniging. Ze heeft gezondheidsproblemen, maar probeert gezond en fit te zijn door te sporten. Houdt van het multiculturele karakter van Brussel en de voorzieningen voor mensen met verschillende achtergronden. Brussel is voor haar de openbare ruimte met groen, pleinen, parken, het Boudewijn park, het Koninklijk Paleis. Het is ook vreugde en vriendelijkheid. Haar vragen aan de toekomst gaan over moslimvrouwen, samenleven en het begeleiden van jongeren.

Raf Mathys, geboren in 1977, woont in Vorst sinds 2015, heeft Belgische roots en is financieel adviseur. Brussel is voor hem tegelijk grootstedelijk en dorps, vriendelijk en attent. Hij houdt van buurtfeesten, de samenhorigheid in Brussel, de mogelijkheden van vervoer en technologie om vlot te reizen in de stad. Hij betreurt het gebrek aan netheid en de chaos. Hij houdt van de parken in zijn buurt en van Tour & Taxis en de Gare Maritime. Zijn vragen aan de toekomst gaan over de netheid, de politieke eenheid en de autonomie van Brussel.

Tijl Itterbeek, geboren in 1998, woont in Elsene, groeide op in Dilbeek, heeft Belgische roots en werkt als zelfstandig Event Manager. Houdt van Brussel als plek waar zijn vrienden zijn, waar hij Frans leerde en aan co-housing kan doen, waar hij kan werken en hij naar café Les Brasseurs kan gaan. Zijn vragen aan de toekomst gaan over veiligheid, politiek en gelijkheid.

Noa Lecot, geboren in 2006, woont in Ukkel, heeft Franse en Belgische roots en werkt als stemactrice en doet ook studentenjobs. Houdt van Ukkel en Elsene, Flagey, Kastelijn en Terkamerenbos, waar al haar vrienden ook in de buurt wonen. Ze neemt vaak bus 60. Brussel is voor haar divers, kleinschalig, alles is nabij, groen en levendig. Haar vragen aan de toekomst gaan over oorlog en vrede, dakloosheid in Brussel en de openheid van geest.

Laurent Geissmann, geboren in 1974 in Frankrijk, woont in Elsene, heeft Franse roots en werkt als educatief medewerker rond milieu in scholen. Hecht veel belang aan rituelen rond levensovergangen, maar wijst commerciële tradities zoals Kerstmis of Moederdag af. Brussel is voor hem de plek waar hij studeerde en vervolgens een leven opbouwde. Houdt van parken, het Zoniënwoud en kleine restaurants, cafés en andere lokale ontmoetingsplekken. Is kritisch over plekken zonder ziel, ingenomen door consumptie. Zijn vragen aan de toekomst gaan over communautaire problemen en Regio Brussel, over wonen en autonomie op vlak van voeding en consumptie.

Akiko Nagao, geboren in 1975 in Tokio, woont in Elsene, heeft Japanse roots en werkt als kok. Ze kwam 20 jaar geleden naar Brussel voor haar huwelijk. Ze heeft vooral internationale en Engelstalige vrienden. Taal en zeker het Frans is voor haar heel moeilijk. Houdt van de diversiteit en betreurt het gebrek aan netheid en de verkeerschaos. Het Terkamerenbos en de Voetgangerszone vindt ze rustgevend. Haar vragen aan de toekomst gaan over artificiële intelligentie, de toekomst van het restaurant Koku Ban waar ze al 15 jaar werkt en de demografie en bevolkingsaangroei van Brussel.

Serena D'Agostino, geboren in 1981 in Italië, woont in Sint-Gillis en werkt als senior postdoctoraal onderzoeker. Kwam in 2012 naar Brussel. Houdt van het leven in haar wijk rond het Sint-Gillis Voorplein, de Pianofabriek en de Hallepoort en van het Dudenpark. Brussel is voor haar de mooie groene omgeving en de parken, de openheid, vrijheid en gemeenschapszin. Maar ze stoort zich aan de politiek, de hoge huurprijzen en de commerciële druk. Haar vragen aan de toekomst gaan over klimaat, leefbaarheid, veiligheid, ongelijkheid, politiek en representatie.

Mourad El Medhoun, geboren in 1987 in Tetouan, woont in Molenbeek, heeft Marokkaanse roots en werkt als Business Development Manager. Houdt van de multicultuarliteit van Brussel, de eigen religieuze tradities, kunst en muziek. Zijn vragen aan de toekomst gaan over mobiliteit, gelijke kansen en cultuur.

Jozefien Gooris, geboren in 1938 in Brussel, woont in Anderlecht in een rusthuis. Ze was als twintigjarige een verkoopster in het Atomium tijdens Expo 58 en werkte 32 jaar in Het Goudblommeke in Papier waar ze spaghetti en ajuinsoep maakte en klanten had als de koning en René Magritte. Ze kijkt met nostalgie terug naar de dancings van weleer. Haar enige vraag aan de toekomst gaan over het café en haar verbondenheid met die plek zolang ze nog leeft.

Horia El Ghannouti, geboren in 1974 in Ait Touzine, woont in Anderlecht, heeft Marokkaanse roots en werkt in een kinderdagverblijf. Migreerde naar en groeide op in Antwerpen en kwam als jongvolwassene in Brussel wonen. Brussel is voor haar het klassieke erfgoed als Zinneke, Manneken Pis en het Atomium, maar ook de rijke culturele diversiteit en de vele keukens. Ze waardeert ook haar religieus erfgoed zoals de Eid feesten. Ze vindt het vuil op straat en de toenemende onveiligheid wel storend. Haar vragen aan de toekomst gaan over armoede, criminaliteit en klimaat.